Ayrılma kaygısı, okul başlangıcı ve rutin değişimlerinde artabilir. Oyun temelli teknikler ve ebeveyn koçluğu ile nasıl desteklenir?
Ayrılma kaygısı, gelişimin doğal bir parçasıdır; ancak işlevselliği bozduğunda müdahale gerekir. CK Psikoloji’de yaklaşım, çocuğun gelişim düzeyi, aile dinamikleri ve okul çevresi birlikte değerlendirilerek planlanır.
Belirtiler • Okula/kreşe gitmeyi reddetme, yoğun ağlama • Karın ağrısı, bulantı gibi bedensel yakınmalar • Ebeveyne yapışma, yalnız kalmaktan aşırı kaçınma • Kabuslar, uykuya dalma güçlüğü
7 adımda destek planı
Rutin oluşturun: Ayrılık–buluşma ritüellerini kısa ve tutarlı tutun.
Mini maruz bırakma: Okul/ayrılık öncesi kademeli alıştırmalar yapın.
Duygu etiketleme: “Korkuyorum çünkü…” gibi duyguyu adlandırma pratikleri.
Güçlendirme: Cesur davranışı anında ve spesifik övün.
Görselleştirme–oyun: Sembolik oyun ve hikâye kartları ile prova.
Okulla işbirliği: Öğretmenle kısa geçiş planı; sınıf rutini.
Ebeveyn öz-düzenleme: Kendi kaygınızı düzenleyin; mesajınız sakin ve net olsun.
Ne zaman profesyonel destek? Belirtiler haftalarca sürüyor, işlevselliği bozuyor veya panik düzeyinde tetikleniyorsa çocuk/ergen psikoloğu değerlendirmesi gerekir.
CK Psikoloji’de çalışma • Oyun terapisi ve BDT temelli egzersizler • Ebeveyn danışmanlığı ve okul işbirliği • İlerleme takibi ve sürdürme planı